18 Nisan 2007 Çarşamba

PeLin...

aç gözlerini çocuk,gör dünyanı...sakla topunu çocuk...bilerek savaşları...aç ellerini çocuk....sil akan kanları...cebine koy şimdi o güneşli günlerin şekerlerini...uyu çocuk...uyu da bekle güneşleri....yenigünleri...sakın bakma o pencereden çocuk bakma ki görme savaşların ensesindeki karanlık geleceğini.. kör ol çocuk...görme kötü adamların belindekini...sağır ol çocuk...duyma bomba seslerini..uyu çocuk ... uyu ki bekle güneşleri... yenigünleri...önce aç gözlerini çocuk gör dünyanı...sana vaadedileni...bil de anla çocuk...
tadın kaldı bende.. biraz acı biraz tatlı...okşayışların hala ellerimde biraz gerçek biraz rüyamsı..fısıldadıığın cümleler söyledğin melodiler anlattığın tüm hikayeler kaldı kırgın benliğimde...biraz kaldın sen bende...hem acı hem tatlı...tatlısı şarkılarımda dilimde acısı yüreğimde ağlayan kalbimde...
yalnızlığıma adını verdim sen diye çağırıyor geceler beni... sessizliğme haykırışlarını ekledim içten içe haykırıyo bütün benliğim ürkekliğime giderken bıraktığın asiliğini koydum çelimsizim büyük gölgeler içinde... bazen sızlarsa için,ürperirse,telaşa verme... o benim ruhumun çığlığı..çünkü sen bendesin ben de sende...dans ediyoruz yalnızlığın gölgesinde... belirsiz bedenler var...sessiz sokağın taş kaldırımında ellerim ceplerimde... ayaz vuruyo yüzüme,bedenime içimdeki suretine...

sözler incitir beni...dışı süslü içi boş sözler...insanlar yorar beni...dost bildiğim ama sinsi...hayat sürükler beni...yaşadığım ama anlamdan mahrum bırakıldığım hayat...bildiğim saklanır bilmediğimin ardına...benden ötedir beridir içimdeki hayat...hangi mendil yaraşır akıtılan her bir yaşa...nefes almak incitir beni...bu yüzden kırgınım hayata...bu yüzden mühürlü dilim, dilimin ucundaki sözlerim..bu yüzden yorgunum insanlara...ve bu yüzden anlam arıyorum içine düştüğüm anlamsızlıklarda...bildiğim saklanır bilmedğimin ardına...

gündüzün güneşine karanlığın gölgesini örttüm bütün görkemi ile örtümün altında gözlerimdeki parıltıya göz kapaklarımı örtüyorum bütün donukluuğu gizlercesine.... sııralıyorum cümleleri ardı ardına ağır ağır inen bir gece gibi yayılıyo unutulmuş melodime.... dinle bak duyuyor msun? dinle bak hatırlıyor msun? en son ne zaman duymuştun ölümün şarkısını?


bir puslu gece düşledim sen uyurken sen kabuslarından kaçarken ben uyumadım.bendim sabahları olmayan şehirden gelen sense bütün aydınlığı çalardın güneşlerden... bir karanlık gece düşledim sana ben sen uykunun dehlizlerinde oyalanırken... karanlığı lafa tutan bendim sendin sendin gündüzlere gülümseyen... bir ölüm düşledim ben.... sen bilmedin uykuya dalarken...uyumadan sonsuzluğa kapattım gözlerimi... sen düşlediğim o puslu geced
e uyurken....

1 yorum:

Adsız dedi ki...

cnm benim süpersin sen ilk ben yorum yapıorum sanırım inan biraz daha okusunlar çoğalır okumaya yetişemezsin okumak için çok öpüorum kib :)) özgür h.k