ACI GÖLGE

Terlemiş ellerim,dokundu saçlarına
gecenin bir vakti.
Tek tek aktı parmaklarımdan her bir tel;
saçların ıslandı.
Huzursuz oldun belki.
Belki ben ettim uyanmak istemediğin uykundan seni.

Kalkan olabilirdim düşlerine belki.

Rutubetlenmiş, aşılmaz duvarlarımı yıkardım uğruna.
Eğer ki,bir düşümde varedebilseydim seni.
Gözlerime yaktığın ateşi,okyanuslara yollayamıyorum.
Doyumsuz bir aşkı eritiyorum içimde.
Yaktığın ateş bendim belki.
Seni eritemiyorum alevlerimin içinde.

Bedenimdeki her bir zerreme kenetlenmişsin.
İsminin harfleri kazılmış tüm fikirlerime,dilime,zihnime.
Senle başlayan cümleler kuruyorum,senin olduğun hikayelerime.

Her gece ve sabahında tekrar tekrar armağanım oluyorsun.

Ruhumda yaktığım bir festival ateşi misali,
dans ediyorsun bütün büyünle...
Korkularımı ve tutkularımı yakıp,beni korlarımın içine gömüyorsun.
Savurduğun küllerim,yüzümde adeta bir gölge.
Acıdan ağırlaşmış göz bebeklerim büyüyor seninle...