16 Temmuz 2007 Pazartesi

Sessizliğime.. sessizliğime veriyorum herşeyini.. Senleyken sensiz günlerimi,giderken bana kalan yaşlı gözlerimi,sevdiğim diyemeden ölen bu minik bedenimi... herşeyi. Sessizliğime veriyorum.... sadece sessizliğime.
Uzun koridorlardan geçer gibi,en yüksek dağlardan bakar gibi,koskocaman bir çınar ağacının en sağlam dalından bakar gibi mavi denize... İşte böyle birşey seni sevmek. En çok suskun olduğum zamanlarımda şahlanır sevgim... En sessizliğimde.. Öyle ya herşeyim sessizliğimde benim.Sen bile.. sevgim bile... gözlerin bile...

Korkuyorum sessizliğimden zaman zaman. Hele de içinde sen olduğun zaman. Bu yüzden verdim herşeyimi sessizliğe ben.. Sırf sen ordasın diye.. İşte böyle sessizim ben... Aradığım sensin sessizlikte... bana konuş deme... deme...

Hiç yorum yok: